Chintu Mani Das

 'The Age of adolescence' 14-30 বছৰ  বয়স লৈকে চলা এই কৈশোৰ কালছোৱা ধুমুহা সংগ্ৰামৰে জৰ্জৰিত।বয়সৰ ক্ৰমত জীৱন সঞ্চালিত কৰিবৰ বাবে প্ৰকৃতিয়ে অনা এই ধুমুহাজাকে জীৱনত বহুতো নতুনত্ব লৈ আহে । প্ৰবাসি দিশত জ্ঞান,অনুভৱ, কৰ্মস্পৃহা, দক্ষতা আৰু যোগ্য হোৱাৰ সঠিক মাপকাঠি যিয়ে জীৱনৰ উন্নতি সাধিত কৰে। শাৰীৰিক ভাৱে এই কৈশোৰ কালছোৱাতে শৰীৰত নানান ধৰণৰ পৰিৱৰ্তন দেখিবলৈ পাও যিবোৰ প্ৰাকৃতিক ভাৱে চাব গ'লে স্বাভাৱিক Due to Growth of Human Body.  শিক্ষা জীৱনৰ অৰ্হতা লৈ থকা সময়ছোৱাত সৰ্বসাধাৰণে প্ৰায় ল'ৰা-ছোৱালীয়ে কৈশোৰ কালত প্ৰথমটি খোঁজ দিয়ে অনুমানিত ভাৱে সেই সময়ছোৱা হ'ল দশমমান-বা-একাদশ শ্ৰেণী। সঠিক পথ প্ৰদৰ্শক Guidance পালে এই কৈশোৰ কালছোৱা ইমান জটিলকৰ নহয় কিন্তু এই কৈশোৰ কালছোৱাত যদি কোনো পথ প্ৰদৰ্শকৰ Guidance নিৰ্দেশনা পোৱা নাযায় তেনেহলে ল'ৰা-ছোৱালী পথভ্ৰষ্ট হোৱাতো নিশ্চিত। ল'ৰা- ছোৱালীৱে সঠিক Guidance পোৱাৰ ভিতৰত নিজৰ মাক দেউতাকৰ ল'ৰা ছোৱালীৰ প্ৰতি থকা দায়বদ্ধতাৰ প্ৰভাৱ অন্যতম  আৰু লগতে শিক্ষা গুৰুৰ বাণী বা সমাজ ব্যৱস্থাত থকা জ্ঞানী-গুনি লোকৰ প্ৰদৰ্শিত পথ । সাধাৰণতে মানুহৰ...

 - নাট্যমন্দিৰৰ দুৱাৰদলি উন্মচোনৰ সেই সন্ধিয়া ক্ষণ সকলোপিনে উগুল-থুগুল পৰিৱেশ । নাজানো কিয় মই বন্ধু-বৰ্গৰ আমোদ আলোচনাৰ পৰা বিৰত হৈ এবাৰ  মন্দিৰৰ চৌপাশলৈ নিজৰ আক্ষিক নজৰ ফুৰালো হঠাতে  নাট্যমন্দিৰৰ জপনাৰ মুকুটলৈ মোৰ লক্ষ্য পৰিল নিয়ৰৰ টোপাল বোৰে মুকুটৰ জিলিকনিক বহুগুণে বঢ়াই দিছিল। অলেখ অগনন মানুহৰ উপস্থিত আৰু বিভিন্ন Coloring/Stylish Light'ৰ পোহৰেৰে নাট্য-মন্দিৰৰ চৌহদ ৰমক-জমকীয়া হৈ আছে। মানুহৰ এই বিশাল সমাগমৰ আৰঁত বহু মানুহৰে মুখমণ্ডল দেখিছো কিন্তু সমিক্ষাৰ অন্তত নিজান মনত বজ্ৰপাত পৰিল  সেই লাজুকি হাহিঁৰে পৰস সনা  মধুময় সেই  মুখনি খন দেখি। বান্ধৱী কেইজনীৰ সৈতে কথাৰ আলাপ-আলোচনাত ব্যস্ত-মগ্ন  কথাঁৰ উদ্বিগ্নতাতেই তাইৰ মুখনিত জিলিকি উঠা প্ৰতিটো হাহিঁৰ প্ৰতিছব্বিয়ে মোৰ মন উন্মনাক বাৰে বাৰে আকৰ্ষিত কৰিছিল আৰু জগাইছিল মনত এক নিবিৰ নিৰাকাৰ গভীৰ আশাৰ প্ৰমাস্পন্দন। গোলাপ ফুলৰ কোমল আলফুলিয়া পাহিৰ দৰে সেই লাৱনি উঠৰ কথন ভঙ্গিমাই মোক বাৰে বাৰে বেবচ বাধ্য  কৰাইছিল তাইৰ পিনে চাবলৈ আৰু চালেই যেন নিথঁৰতাৰে হৈ ৰৈ যাও সেই মুখনিৰ মাধুৰ্য্যতাৰ ৰূপৰ আৰঁত । এটা ক্ষণতে যেন ...

  প্ৰত্যা -বন্ধিত যি বোৰ ঘৰুৱা বা সমাজ ক্ষেত্ৰফলত পালনীয় 'নিয়ম' বুলি ধৰ্মতত্বৰ শাস্ত্ৰ বোৰত উল্লেখ পোৱা যায় আচলতে সেইবোৰ কোনো 'নিয়ম' নহয় । আচল অৰ্থত উল্লেখিত  সেই ধৰ্ম-শাস্ত্ৰৰ তত্ব বিশেষ  মানৱ কৰ্ম জীৱনৰ পালনীয় নিয়ম বোৰৰ কিছুমান সকাৰত্মক গুণাৱলী আছে । যিটো কৰ্ম,বা কাম  কৰিলে এজন ব্যক্তিত্বৰ বা এখন সমাজ সংস্কাৰৰ দূৰ্লভ ক্ষতিকাৰক হ'ব পাৰে  সেই কৰ্ম বা কামৰ পৰা ব্যক্তি জনক বিৰত ৰাখি  এটা বাধাৰ সৃষ্টি কৰি  ৰাখিবলৈ  'ধৰ্মৰ' সত্তাত এই    'নিয়ম' বোৰৰ সৃষ্টি হৈছে মানৱতাৰ আৰু মানৱৰ  সপক্ষে। কিয়নো সৰ্ব-সাধাৰণ মানুহৰ  চিন্তন ক্ৰিয়াই এইটো ভালদৰে বুজিপায় যে য'ত  ধাৰ্মিক ,ধৰ্মীয়তাৰ আস্থা থাকে  তাত ধৰ্ম থাকিব আৰু এই ধৰ্মৰ  য'ত উল্লেখ  আহে তাত  যুক্তিত্বৰ ভাৱে "নিয়ম"  আহি যায়।   আৰু  সাধাৰণ মানৱে ধাৰ্মিক আস্থা ৰাখিলে  এইটোত গুৰুত্ব দিয়ে যে  ধৰ্মক অৰ্থাৎ ধাৰ্মিকতাত থকা ধৰ্মীয়তত্বৰ  নিয়ম বোৰক নামানি এই নিয়ম বোৰৰ  উলংঘন কৰিলে "পাপ হ'ব আৰু পাপে য'ত মৃত্যুৰ কালক মাতে আয়ুস কমায়"। মান্যত...

    বাটৰুৱাৰ  মাতত মাত দি  জগৰিয়া পৃথিৱী । বাহ গছত বাঁহ লোৱা চৰাই কেইজনীয়ে সুধে কোন এই  অচিনাকী বাটৰুৱা যাৰ মাতত কম্পিছে  সহস্ৰ মণ্ডল ।  চৰাই কেইজনীৰ কথাৰ মান ৰাখিবৰ বাবে যই সিহঁতক প্ৰত্যুত্তৰ দি কলো  এয়া কোনো অচিনাকী বটৰুৱা নহয়  এইজনা হ'ল আমাৰ সকলোৰে সন্মানীয়  "ৰামপাল""  ককাইদেউ ।   আকাশত মেঘে মেঘাছন্ন পুৱতি বেলাৰ  সময়  সকলোৱে  নিজৰ নঙলা মুখৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সম্পুৰ্ণ ঘৰখন চাফ-চিকুন কৰাৰ প্ৰস্তুতিৰে বাহিয়া মুক্ত কৰন ।  পুৱতি বেলাৰ সতেজ বতাহৰ শ্বাস লবলৈ বুলি মই বাটেৰে এপাক ঘুৰি-ফুৰি অহাৰ কথা ভাৱিলো ।  সতেজ বতাহৰ আমেজ লৈ যোৱাত কেতিয়া নিজৰ গাওঁখন পাৰ কৰি এৰি আহিলো  গমকে নাপালো । আহি আাহি তাইৰ গাওঁখন পালো হি  এখন্তেক ভাৱিলো  ইয়াৰ পৰাই উভতি যাও নেকি  কিন্তু পিছত মন সলনি হ'ল  এইবাৰ আৰু মন গল  তাইক এপাক  চাই  যাবৰ হে , ঘৰমুৱা হোৱা মানুহ জন আকৌ পুনৰায়  তাইৰ ঘৰৰ  পিনে বুলিহে খোজ ললে🤭 ।   বিনা মেঘে বজ্ৰপাত  হৈ থকা ঘটনা জানো কেতিয়াবা মৰুভূম...

 শেষৰ এই যেন আৰম্ভণি মাথোঁন 👏🙏✍️✍️ সময়ৰ এটি পৰিধিত সু্খ দুখ, হাঁহি, কান্দোন   প্ৰতিবাৰেই দি থৈ যায় , কিছু প্ৰাপ্তি অ-প্ৰাপ্তিৰ বেষ্টনিত সাঁচি ৰখা কিছু মধুৰ স্মৃতি। সময়বোৰ গৈ আছে দিন ,সপ্তাহ , মাহ , আৰু শেষত এটি বছৰৰ পৰিসমাপ্তি। আমিবোৰ ৰৈ গৈছোঁ নেকি .. ? প্ৰতিদিনেই ভাবো আজি এটি নতুন দিনৰ আৰম্ভণি কৰিম আৰু দিনটোৰ শেষত ভাবো আজি কি পালো বাৰু... ? মই ভবাৰ দৰে হ’লনে কামবোৰ। হয়তো কেতিয়াবা মই ভবাৰ দৰেই কামবোৰ হয় আৰু কেতিয়াবা নহয় । এইয়া জীৱন যি অহৰ্নিশে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে আশা , স্বপ্ন, আৰু এখন কল্পনাৰ ছবি। আমিবোৰ মাথো এটি পুতলাৰ দৰে সময়ৰ কাটাবোৰ যেন এটা চাবি আমাৰ বাবে , যেতিয়াই মন যায় নিজ ইচ্ছাৰে আমাক ব্যৱহাৰ কৰে । " Years End Is neither An End Nor A Beginning, But A Going on, with All the Wisdom That experiance can instill in us " এতিয়া এই যে পাৰ হৈ যোৱা সময়ৰ মুহূৰ্তবোৰ আমাৰ বাবে কেতিয়াও পুৰণি নহয়, হয়তো মোৰ ডায়েৰীৰ পৃষ্ঠাবোৰ যে এতিয়াও নতুনৰ দৰেই। প্ৰতিটো পৃষ্ঠাত মোৰ অনুভৱৰ অপৈনত শব্দ আৰু ছন্দবোৰ সজাই ৰখা হৈছে , আৰু কি ক’ম মোৰ সুখ দুখৰ ছবিবোৰ যে সেই পৃষ্ঠাবো...

     ✍️ ভাল শুদ্ধ মনে আনে শুদ্ধত্বৰ দৃষ্টি আৰু ভাল দৃষ্টিয়ে আচঁৰণ শুধৰায় আৰু সভ্য আচঁৰণে ব্যৱহাৰ আৰু  ভদ্ৰতাপূৰ্ণ  ব্যৱহাৰে এজন ব্যক্তিৰ ব্যক্তিত্বতা প্ৰদৰ্শিত কৰে য'ত গম পোৱা যায়  মানুহজন/ব্যক্তিজন কেনেকুৱা ।   ভূত , ভৱিষ্যতৰ কল্পনা জগত কেইখনক  নিমিত্তে এৰি বৰ্তমানত জীয়াই থকাতোৱে সময় নিয়য়মৰ কৰ্তব্যতা ।    """" গীতা - সাৰংশ"ৰ   উদ্ধৃত অংশৰ পৰা  য'ত  মই নিজাববিয়াকৈ কিছু সন্নিবিষ্ট কৰিছো:-  "'যি হৈ গ'ল সেয়া ভালেই হৈ গ'ল  , যি হৈ আছে সেয়া ভালেই হৈ আছে  আৰু যি হব সেয়া ভালেই হব আৰু ভালৰ বাবেই হব ।  তোমাৰ কি হেৰাইছে তুমি যে কান্দিছা ? তুমি কি লৈ আহিছিলা ?তুমি কি হেৰুৱাইছা/ কি হেৰুৱালা?   তুমি কি সৃষ্টি কৰিছা যি নষ্ট হৈ গৈছে ?  তুমি যি লৈছিলা  যি লৈ আছা আৰু ভৱিষ্যতত যি লবা  সেয়া ইয়াৰ পৰাই লৈছিলা   লৈ আছা  আৰু ভৱিষ্যতত ইয়াৰ পৰাই লবা সেই বোৰ ইয়াৰেই সৃষ্টি   তুমি যি দিছা ইয়াতেই দিছা ।   তোমাৰ যি আছে সেয়া আগতে আন কাৰোবাৰ আছিল আৰু ভৱিষ্যতলৈ সেয়া অন্য কাৰোব...

     This is the time to observe the main problems Of Country Corruption   এটি সৰু শব্দ কিন্তু ইয়াৰে অৰ্থৰ বিশালতা অপাৰ😆😅😂🤣 এই বিষয়ে সবিশেষ জানিবলে বৰ্তমান সময়ৰ ভাৰত বৰ্ষত চলিত চৰকাৰৰ লগত যোগাযোগ কৰিব লাগিব 🤭 I meam  B.J . P "ৰ মোডী  চৰকাৰৰ লগত।  বিতৰ্কিত আৰু সমাচলোনাৰ যাৰ অন্ত নাই এয়াই যেন মহিমা Corruption 'ৰ । উত্তম  মধ্যম  আৰু  অধম  এই তিনিওতা স্তৰতে  চলিত এই কাল প্ৰক্ৰিয়া ।  Corruption যাৰ কোনো অন্ত নাই । প্ৰতিবাদী সমদল , News , সংবাদ দাতা , আৰু CBI , CID   Police Department এই সকলো বোৰ এই Corruption শব্দটিৰ লগত জৰ্জিত ।  বৰ্তমানৰ সময় সংজ্ঞা চাই  এই Corruption/দুৰ্নীতি, ভ্ৰষ্টাচাৰৰ আৰম্ভণিৰ শিক্ষা লোৱা এটি দুৰদান্ত দৃশ্যাৱলী আগবঢ়ালো । "বিদ্যালয়ত এটি বিশেষ অনুষ্ঠান আয়োজন কৰিবৰ বাবে বিদ্যালয় খনৰ প্ৰধান শিক্ষকে সমুহ  ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ পৰা এটি নিম্ম-মানৰ মাচুল উঠোৱাৰ কথা ভাৱিলে । এই সিদ্ধান্ত লৈ এ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান শিক্ষকে বিদ্যালয়ৰ বাকী শিক্ষক বোৰৰ লগত আলোচনা কৰিলে আৰু বিদ্যালয়ৰ প্ৰতিজন ছাত্ৰ-ছাত্...