🥀🍂🍁"প্ৰত্যাশা অপ্ৰত্যাশাৰ দোমোজাত কিছু মনৰ অনুভৱ'"🍁🍂🥀

 শেষৰ এই যেন আৰম্ভণি মাথোঁন 👏🙏✍️✍️

সময়ৰ এটি পৰিধিত

সু্খ দুখ, হাঁহি, কান্দোন 

 প্ৰতিবাৰেই দি থৈ যায় ,

কিছু প্ৰাপ্তি অ-প্ৰাপ্তিৰ বেষ্টনিত

সাঁচি ৰখা কিছু মধুৰ স্মৃতি।

সময়বোৰ গৈ আছে দিন ,সপ্তাহ , মাহ , আৰু শেষত এটি বছৰৰ পৰিসমাপ্তি। আমিবোৰ ৰৈ গৈছোঁ নেকি .. ? প্ৰতিদিনেই ভাবো আজি এটি নতুন দিনৰ আৰম্ভণি কৰিম আৰু দিনটোৰ শেষত ভাবো আজি কি পালো বাৰু... ? মই ভবাৰ দৰে হ’লনে কামবোৰ। হয়তো কেতিয়াবা মই ভবাৰ দৰেই কামবোৰ হয় আৰু কেতিয়াবা নহয় । এইয়া জীৱন যি অহৰ্নিশে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে আশা , স্বপ্ন, আৰু এখন কল্পনাৰ ছবি। আমিবোৰ মাথো এটি পুতলাৰ দৰে সময়ৰ কাটাবোৰ যেন এটা চাবি আমাৰ বাবে , যেতিয়াই মন যায় নিজ ইচ্ছাৰে আমাক ব্যৱহাৰ কৰে ।

" Years End Is neither An End Nor A Beginning,

But A Going on,

with All the Wisdom

That experiance can instill in us "

এতিয়া এই যে পাৰ হৈ যোৱা সময়ৰ মুহূৰ্তবোৰ আমাৰ বাবে কেতিয়াও পুৰণি নহয়, হয়তো মোৰ ডায়েৰীৰ পৃষ্ঠাবোৰ যে এতিয়াও নতুনৰ দৰেই। প্ৰতিটো পৃষ্ঠাত মোৰ অনুভৱৰ অপৈনত শব্দ আৰু ছন্দবোৰ সজাই ৰখা হৈছে , আৰু কি ক’ম মোৰ সুখ দুখৰ ছবিবোৰ যে সেই পৃষ্ঠাবোৰৰ মাজতেই আৱদ্ধ । সেইয়া মোৰ বাবে আজিৰ দৰেই , প্ৰতিটো পলতেই মোৰ ছাঁৰ দৰে লাগি আছে ।

কিছু সজীৱ স্মৃতি

অনুৰণিত স্পন্দন

কেতিয়াবা উশাহত , নিঃশব্দত

জীৱনৰ ক্ষণ , আশা , আৱেগ

অসম্পূৰ্ণ

অনুলিখিত ।

হয়তো এনেদৰেই ৰৈ আহিছিল ,ৰৈ যায়  আৰু ভৱিষ্যতলৈ ও ৰৈ যাব কিছু কথা অনুলিখিত ভাৱে .....