'"👏🙏✍️💫🌿🌹'"তোমালৈ'"🌹🌿💫👏🙏✍️'"

 

💔 জীৱনৰ কঠিন বাটবোৰৰ দিশ নজনা দিনতেই যৌৱনৰ আদি দোমোজাত প্ৰথমবাৰ প্ৰেমৰ অনুভৱ হৈছিল।এক পক্ষীয় আছিল যদিও সেই অনুভৱটো আছিল স্বৰ্গীয়। কালৰ সোঁতত হয়তো তোমাৰ নিচেই কাষ চাপিলোঁ, সম্পৰ্ক এটাই গঢ় ললে, সপোনবোৰেও নতুনকৈ মেলিছিল পাখি, চেষ্টা সদায় এটাই আছিল যে তুমি জীৱনজুৰি মোৰ হৈ ৰোৱা। এই অ-শেষন্তক দীঘলীয়া পৰিক্ৰমাত মই সদায় যৎপৰোনস্তি চেষ্টা কৰিছিলোঁ অকলশঁৰে তোমাক আপোন কৰি ৰখাৰ। কিন্তু এই দীঘলীয়া সময়-সোঁতৰ অন্তত আজি আমি দেখোন পৃথক । এটিয়াচোন "দিনবোৰ ৰাতিৰ সুৰত" "নিচুকাই নিজকে নিজে আকিঁছো সপোন" "তুমি যে মোৰ আপোন😔"।    সদায় ভাৱো ভূল ক'ত আছিল । আৰু এইটো জানো ভূল হব পাৰে য'ত মই তোমাক স্বাধীন মুক্ততাত ৰাখিছিলো একো বন্ধন নোহোৱাকৈ। যদি  এইটোৱে ভূল আছিলে, এই ভূলবোৰ শুধৰাই তোমাক  "ভাল পাব খোজো আকৌ এবাৰ"😢।

    কিন্তু, 🥀🍁🍂"এটিয়া যে তুমি দূৰ...."

      "ধোৱাতেই গলিছে মোৰ...."

    " হৃদয় ৰঙীন ফাগুন🥀🍁🍂......"

    মই দিয়া স্বাধীন মুক্ততাৰ আৰঁত তুমি যে আনৰ হৈ গ'লা😭।

    সত্যতাত দিয়া এই স্ব-স্বাধীন মুক্ততাই আজি মোৰ পৰা যেন ত্যাগৰ দক্ষীণা হে বিচাৰিলে ।

    "নিৰঞ্জনতাৰ বাঁহীৰ সুৰৰ-সৌৰভ আজি যেন নি-শব্দ হৈ ৰ'ল এই জীৱন😫 " ।

            ✍️✍️✍️✍️✍️✍️#" শ্ৰী চিণ্টু মণি দাস"....$....।