🥀🍂🍁"উন্মনা/চৰাই"🍁🍂🥀

  

 বাটৰুৱাৰ  মাতত মাত দি  জগৰিয়া পৃথিৱী । বাহ গছত বাঁহ লোৱা চৰাই কেইজনীয়ে সুধে কোন এই  অচিনাকী বাটৰুৱা যাৰ মাতত কম্পিছে  সহস্ৰ মণ্ডল ।  চৰাই কেইজনীৰ কথাৰ মান ৰাখিবৰ বাবে যই সিহঁতক প্ৰত্যুত্তৰ দি কলো  এয়া কোনো অচিনাকী বটৰুৱা নহয়  এইজনা হ'ল আমাৰ সকলোৰে সন্মানীয়  "ৰামপাল""  ককাইদেউ ।  

আকাশত মেঘে মেঘাছন্ন পুৱতি বেলাৰ  সময়  সকলোৱে  নিজৰ নঙলা মুখৰ পৰা আৰম্ভ কৰি সম্পুৰ্ণ ঘৰখন চাফ-চিকুন কৰাৰ প্ৰস্তুতিৰে বাহিয়া মুক্ত কৰন ।  পুৱতি বেলাৰ সতেজ বতাহৰ শ্বাস লবলৈ বুলি মই বাটেৰে এপাক ঘুৰি-ফুৰি অহাৰ কথা ভাৱিলো ।  সতেজ বতাহৰ আমেজ লৈ যোৱাত কেতিয়া নিজৰ গাওঁখন পাৰ কৰি এৰি আহিলো  গমকে নাপালো । আহি আাহি তাইৰ গাওঁখন পালো হি  এখন্তেক ভাৱিলো  ইয়াৰ পৰাই উভতি যাও নেকি  কিন্তু পিছত মন সলনি হ'ল  এইবাৰ আৰু মন গল  তাইক এপাক  চাই  যাবৰ হে , ঘৰমুৱা হোৱা মানুহ জন আকৌ পুনৰায়  তাইৰ ঘৰৰ  পিনে বুলিহে খোজ ললে🤭 । 

 বিনা মেঘে বজ্ৰপাত  হৈ থকা ঘটনা জানো কেতিয়াবা মৰুভূমিত হোৱা দেখিছা  🤔  নিশ্চয় দেখা নাই কিয়নো সেউজীয়া ভূ-খণ্ড যেতিয়া  মৰুকৰণত পৰি যেতিয়া মৰুভূমিলৈ পৰিবৰ্তিত হয় তাত কেতিয়াও বজ্ৰপাত নপৰে । কিন্তু মই সিহঁতৰ নঙলা মুখলৈ  যিমানে আগবাঢ়িব ধৰো মেঘে বিনা কাৰণত মোক বাধা দিবৰ বাবে যেন অজথা  বজ্ৰৰ বান মোলৈ মাৰি আছিল 🙏। 

 হ'লেও কিন্তু এই বজ্ৰৰ বাধা নেওচি মই তাইৰ নঙলা মুখ পালো আৰু মোক নঙলা মুখত দেখি সিহঁতৰে  ঘৰৰ সৰু লৰাঁটোৱে মোক ঘৰলৈ মাতি নিলে আৰু বহিব দিলে । বহিব দি এ সিহঁতৰ প্ৰথম প্ৰশ্ন "আজি ইমান পুৱাই আমালৈ যে আহিলা "  মই  তৎক্ষানিকতাৰ মাধ্যমেৰে ক'লো  মই মানে তাইক  এপাক চাবলৈ হে আহিছিলো

 🤭। আৰু কলো বেয়া নাপাই যদি তাইক এবাৰ বাহিৰলৈ আনিবনে ।  মোৰ কথা শুনি  সিহঁতৰ সৰু ল'ৰাটোৱে মিচিকিয়াই হাঁহি ঘৰৰ ভিতৰলৈ সোমায় গ'ল আৰু  তাইক লৈ আহিলে । বহুদিনৰ মূৰত তাইক দেখিলো তাইক দেখি যেন এক পৰিতৃপ্তি পোৱাৰ অনুভৱ হ'ল ,মই আলফুলেৰে ধৰি তাইৰ লগত কথা বতাৰা কৰিলো খা-খবৰ লোৱাৰ সততেই  অলপ ধেমালি কৰি খেলিলো 😊।   ধেমালি কৰি কৰি তাই বহু কথাই মোক ক'লে  কিছুমান লাগতিয়াল🤔 আৰু কিছুমান ধেমেলীয়া🤭

 প্ৰায় এঘণ্টা মান সময় জুৰি তাইৰ লগত সময় অতিবাহিত কৰিলো কিন্তু মোৰ আমনি লগা নাই  পুৱতি নিশা ৫:০০ বজাত অহা মানুহ এতিয়া ৬:১৫ হ'ল হি🤭 ।  

সচাঁকৈ  তাইৰ মাতশাৰিত কিবা যেন মাদকতা আছে  আৰু এই মাদকতাই মোক  বান্ধি ৰাখিছে  মই  তাইক এৰি যাবৰ/ ঘৰলৈ উভতাৰ নাম উলিওয়া নাই😱 । ৭:০০ বাজি গ'ল দুঘণ্টা অতিক্ৰম হ'ল অৱশেষত মই তাইক এৰি নোযোৱা দেখি সিহঁতৰ ঘৰৰ সৰু লৰাটোৱে ঘৰৰ ভিতৰৰ পৰা         "পিজৰাতো ওলাই আনিলে আৰু কলে  আজিলৈ হ'ব নেকি দাদা এইৰ পাখি উৰিব পৰা হৈছে দীঘল পাখি গজিব আৰম্ভ হৈছে হি  বেছি সময় পিজৰাৰ বাহিৰত ৰাখি থলে তাই উৰা মাৰি যাব আৰু তাই অলপ অলপ কৈ উৰিব শিকি আছে  এবাৰ উৰি গ'লৈ  আকৌ পাবলৈ নাই  "  ।

   মই.    সেই  সৰু ল'ৰাটোৰ  কথাৰ ?   উত্তৰত কলো যে   এয়া   "মইনা"  চৰাইৰ জাত  ই ইমান সোনকালে  উৰিব নোৱাৰে  এনেই উৰিবৰ বাবে চেষ্টা কৰি থাকে সেইটো বেলেগ ।   

    আৰু  আপোন বস্তুবোৰে কেতিয়াও  এৰি নাযায়     সেয়া  এজনি  চৰাই এ হওঁক বা    কোনোবা  বিশেষ ব্যক্তি💔 ।  

সৰু ল'ৰাটোৱে  মইনা  চৰাই জনীক পিজৰাৰ ভিতৰত ভৰাই ঘৰৰ ভিতৰলৈ লৈ গ'ল আৰু মইও   এইষাৰ কথা কৈ এ মই ঘৰমুৱা হলো ।

   বিদ্ৰ :  😭 (বৰ্ণিত  Story/ কাহিনী টোত   "তাই"  বুলি  সম্বোধন কৰা   গৰাকী আন কোনো নহয়  তাই  সেই চৰায় জনী  💔    আৰু   সেই চৰাইজনীৰ নামেই হ'ল "প্ৰেয়সী😢")  ।

                                            Author:/Chintu Mani Das

                                                         "চিণ্টু মণি দাস"

                                                       श्री चिंटू मणि दास

                                     /////////////////////////////////////////////////////

  ✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️/👏👏👏👏👏/🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏