Chintu Mani Das

 - নাট্যমন্দিৰৰ দুৱাৰদলি উন্মচোনৰ সেই সন্ধিয়া ক্ষণ সকলোপিনে উগুল-থুগুল পৰিৱেশ । নাজানো কিয় মই বন্ধু-বৰ্গৰ আমোদ আলোচনাৰ পৰা বিৰত হৈ এবাৰ  মন্দিৰৰ চৌপাশলৈ নিজৰ আক্ষিক নজৰ ফুৰালো হঠাতে  নাট্যমন্দিৰৰ জপনাৰ মুকুটলৈ মোৰ লক্ষ্য পৰিল নিয়ৰৰ টোপাল বোৰে মুকুটৰ জিলিকনিক বহুগুণে বঢ়াই দিছিল। অলেখ অগনন মানুহৰ উপস্থিত আৰু বিভিন্ন Coloring/Stylish Light'ৰ পোহৰেৰে নাট্য-মন্দিৰৰ চৌহদ ৰমক-জমকীয়া হৈ আছে। মানুহৰ এই বিশাল সমাগমৰ আৰঁত বহু মানুহৰে মুখমণ্ডল দেখিছো কিন্তু সমিক্ষাৰ অন্তত নিজান মনত বজ্ৰপাত পৰিল  সেই লাজুকি হাহিঁৰে পৰস সনা  মধুময় সেই  মুখনি খন দেখি। বান্ধৱী কেইজনীৰ সৈতে কথাৰ আলাপ-আলোচনাত ব্যস্ত-মগ্ন  কথাঁৰ উদ্বিগ্নতাতেই তাইৰ মুখনিত জিলিকি উঠা প্ৰতিটো হাহিঁৰ প্ৰতিছব্বিয়ে মোৰ মন উন্মনাক বাৰে বাৰে আকৰ্ষিত কৰিছিল আৰু জগাইছিল মনত এক নিবিৰ নিৰাকাৰ গভীৰ আশাৰ প্ৰমাস্পন্দন। গোলাপ ফুলৰ কোমল আলফুলিয়া পাহিৰ দৰে সেই লাৱনি উঠৰ কথন ভঙ্গিমাই মোক বাৰে বাৰে বেবচ বাধ্য  কৰাইছিল তাইৰ পিনে চাবলৈ আৰু চালেই যেন নিথঁৰতাৰে হৈ ৰৈ যাও সেই মুখনিৰ মাধুৰ্য্যতাৰ ৰূপৰ আৰঁত । এটা ক্ষণতে যেন ...

  প্ৰত্যা -বন্ধিত যি বোৰ ঘৰুৱা বা সমাজ ক্ষেত্ৰফলত পালনীয় 'নিয়ম' বুলি ধৰ্মতত্বৰ শাস্ত্ৰ বোৰত উল্লেখ পোৱা যায় আচলতে সেইবোৰ কোনো 'নিয়ম' নহয় । আচল অৰ্থত উল্লেখিত  সেই ধৰ্ম-শাস্ত্ৰৰ তত্ব বিশেষ  মানৱ কৰ্ম জীৱনৰ পালনীয় নিয়ম বোৰৰ কিছুমান সকাৰত্মক গুণাৱলী আছে । যিটো কৰ্ম,বা কাম  কৰিলে এজন ব্যক্তিত্বৰ বা এখন সমাজ সংস্কাৰৰ দূৰ্লভ ক্ষতিকাৰক হ'ব পাৰে  সেই কৰ্ম বা কামৰ পৰা ব্যক্তি জনক বিৰত ৰাখি  এটা বাধাৰ সৃষ্টি কৰি  ৰাখিবলৈ  'ধৰ্মৰ' সত্তাত এই    'নিয়ম' বোৰৰ সৃষ্টি হৈছে মানৱতাৰ আৰু মানৱৰ  সপক্ষে। কিয়নো সৰ্ব-সাধাৰণ মানুহৰ  চিন্তন ক্ৰিয়াই এইটো ভালদৰে বুজিপায় যে য'ত  ধাৰ্মিক ,ধৰ্মীয়তাৰ আস্থা থাকে  তাত ধৰ্ম থাকিব আৰু এই ধৰ্মৰ  য'ত উল্লেখ  আহে তাত  যুক্তিত্বৰ ভাৱে "নিয়ম"  আহি যায়।   আৰু  সাধাৰণ মানৱে ধাৰ্মিক আস্থা ৰাখিলে  এইটোত গুৰুত্ব দিয়ে যে  ধৰ্মক অৰ্থাৎ ধাৰ্মিকতাত থকা ধৰ্মীয়তত্বৰ  নিয়ম বোৰক নামানি এই নিয়ম বোৰৰ  উলংঘন কৰিলে "পাপ হ'ব আৰু পাপে য'ত মৃত্যুৰ কালক মাতে আয়ুস কমায়"। মান্যত...